• Kącik literacki - wiersze naszych dzieci

        •                

           

           

          Pokochać

          Pokochać to największe ryzyko

          z wszystkich możliwych.

          To oddania w ręce tej drugiej osoby

          swojej przyszłości,

          jak i szczęścia.

          To zaufanie bezgraniczne,

          to odsłonięcie swojej maski

          z niedoskonałościami i słabościami,

          to oddanie siebie bez granic,

          to szansa na wspólną starość.

          Przyjaźń, wierność, zaufanie, uczciwość…

          To po prostu miłość.

                                                                                                                              Maja Kaczanowska kl.8a

           

           

           

          Jak pies z kotem

          Siedzi na kanapie pies,

          w legowisku leży kot.

          Wszędzie chodzą plotki wielkie,

          że pies z kotem to wrogowie,

          jak diabeł z aniołem.

          Lecz taka jest prawda,

           że w moim domku jest na odwrót.

                                                                                            Lila -2d

           


          „Pies i Kot”

           

          Pieski skaczą tu i tam,

          Niecierpliwie czekając na am, am.

          Małe, czarne,

          Duże, szare, słodkie, sprytne.

           

          A kot to inna bajka.

          -Mleczko, tuńczyk - rzekł mój kot,

          I nawet ci nie podziękuje,

          Tylko niegrzecznie wszystko wylizuje.

           

          Natomiast psy, co prawda,

          Coś im wciąż ładuje akumulatory.

          Jednak u psa dostaniesz podziękowanie wielkości krówki,

          lizanie, przytulanie,

          Szczerzenie się jak tylko się da.

          I jaki morał z tej historii?

           

          -Wolicie psy, czy koty?

           

           

           

             Debiut literacki Zosi Stańczyk z kl.5d


          Bałagan

          W moim pokoju panuje Bałagan.

          Na łóżku, pod biurkiem, wszędzie gdzie się da,

          Bo Bałagan również swoją duszę ma.

           

          Pewnego razu wchodzę do pokoju,

          Gdzie leży pismo w tajemniczym zwoju.

          Biorę, otwieram i czytam raz, dwa

          I dowiaduję się, że Bałagan duszę ma.

          Wczytuję się głębiej i głębiej i głębiej,

          Aż w końcu rozumiem, że w studni bezdennej,

          Siedzi duszek

          Maleńki jak okruszek,

          Który zwie się Bałagan

          I ma swoją duszę.

          Autorzy:

          Joanna Woźniak –Vc

          Zuzanna Kościuszko – Vc

           

          Patyk

          Patyk mały, niepozorny rośnie na drzewie,

          Gdy chcesz się z nim zaprzyjaźnić,

          On pomoże Ci w tym, w potrzebie.

          Zerwij go natychmiast,

          Jeżeli patyk spada!

          Bo uczniowie drodzy,

          WŁAŚNIE TAK WYPADA!

          Zabierz go do domu,

          kiedy lubi cię,

          Zawsze on cię lubi,

          Zawsze bawić chce!

          /Autor nie podał nazwiska/


          „Moja biblioteka - apteka”

           

          Chodzę do biblioteki

          Zupełnie jak do apteki.

          Na niewiedzę lekarstwami

          Są półki z książkami.

          Przygodowe, kryminały

          Mamy tu arsenał cały.

          Na pamięci zaniki

          Dobre będą słowniki.

          Na depresję i jesienne smutki

          Przyda się wierszyk, nawet krótki.

          Odpowiednie dawkowanie

          Ustalają nam miłe panie.

          Systematyczności należy pilnować

          20 minut dziennie czytania przyjmować.

          Więc widzicie, nasza biblioteka

          To nic innego niż wiedzy apteka.

          Różnica jest jednak zasadnicza.

          Nikt cię tu nie podlicza.

          Za nic nie płacisz, nic nie kupujesz

          Wiedzę za darmo tu otrzymujesz!

          Autor: Mieszko Baszczak kl.Va


          „Kropelka”

          Z chmury poczęta,

          Na liściu wypoczęta.

          Z dużym hukiem,

          Pożegnała się z krukiem.

          A gdy tak spadała,

          Prawie się rozlała.

          A gdy na psa spadnie

          O pchłę się złapie.

          I z pchły spadnie,

          Do kałuży wpadnie.

          Na herbatkę i ciasteczka,

          Weźmie sobie trochę mleczka.

          I uleci tak jak pora,

          I przez tęczę złapana.

          W chmurkę się zamieni,

          W deszczyk się odmieni.

          Autorem „kropelkowego wiersza” jest Michał Tomala z kl.5b


          „Moje sprawy”

          W dzienniku są moje sprawy.

          Lecz któregoś dnia odleciały.

          Jedna do Berlina, dryga do Krakowa.

          Na całym świecie się zaplątały.

          Przeleciałem cały świat, lecz nie znalazłem żadnej ze swych spraw.

          Widocznie się rozwiązały.

           

          Autor: Kamil Biskupik kl.IIIe


          „W bibliotece”

          W bibliotece książek wiele

          Mówią nam nauczyciele.

          Bibliotekarka nam powiada,

          Że czytanie dobra rada.

          Kto czyta dużo i dokładnie

          Ten z pisowni się nie zagnie.

          Książka uczy, bawi nas

          Podczas czytania szybko płynie czas.

          Książka jedna, książka druga

          To biblioteki jest zasługa.

          Opowieści, baśnie, wiersze

          Sama nie wiem, co jest lepsze.

          Czytać lubię- mówię Wam

          I z wzorowym uczniem zdam.

           

          Wiersz jest autorstwa Natalii Żochowskiej  z kl.1a